اختصاصی از یارا فایل
تحقیق بررسی اثرات تراکم کاشت و کود نیتروژن بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین گندم دوروم رقم آریا دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:20
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مواد و روشها
نتایج و بحث
جدول 1- تجزیه واریانس صفات مختلف گندم دوروم تحت تأثیر نیتروژن و تراکم.
جدول2- مقایسه میانگین اثرات نیتروژن و تراکم روی صفات مختلف گندم دوروم.
شکل1- مقایسه میانگین اثر متقابل نیتروژن و تراکم بوته روی درصد پروتئین دانه.
جدول 3- ضرایب همبستگی ساده بین صفات اندازه گیری شده در گندم دوروم.
سپاس¬گزاری
منابع مورد استفاده
چکیده
به منظور بررسی اثرات تراکم کاشت و کود نیتروژن بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین گندم دوروم رقم آریا آزمایشی در سال زراعی 87-1386 در مزرعه ای در جنوب غربی شهرستان خوی انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل 5×3 در3 تکرار انجام گرفت که در آن تراکم به عنوان فاکتور اول در 3 سطح (300، 400 و500 بذر در متر مربع) و کود نیتروژن به عنوان فاکتور دوم در 5 سطح (0، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) انتخاب شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تراکم کاشت به¬جز تعداد برگ و شاخص برداشت بر سایر صفات آزمایش تأثیر معنی داری داشت. مقایسه میانگین انجام شده بر اساس آزمون دانکن نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با 2/659 گرم در مترمربع در تراکم 500 بوته در مترمربع به دست آمد. سطوح مختلف کود نیتروژن نیز به جز صفات تعداد برگ و شاخص برداشت تأثیر معنی داری بر روی سایر صفات مورد مطالعه داشت. بیشترین عملکرد دانه با 8/711 مترمربع در تیمار 200 کیلوگرم کود نیتروژنه در هکتار بدست. اثرات متقابل تراکم × نیتروژن نیز فقط بر صفت درصد پروتئین دانه تأثیر معنی داری داشت. بیشترین درصد پروتئین (36/15 درصد) در تیمار 200 کیلوگرم کود نیتروژن دار در تراکم 300 بوته در متر مربع به دست آمد. بیشترین همبستگی عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک با ضریب همبستگی947 R2≤مشاهده شد و در بین اجزای عملکرد دانه نیز تعداد سنبله در متر مربع با 947 R2≤بالاترین همبستگی مثبت را با عملکرد دانه در واحد سطح داشت. با توجه به نتایج این آزمایش گندم دوروم آریا با تراکم 500 بوته در متر مربع و 200 کیلوگرم کود نیتروژن خالص بیشترین توان تولیدی را در منطقه نشان داد.
واژه های کلیدی : تراکم، درصد پروتئین، عملکرد، گندم دوروم، نیتروژن.
مقدمه
گندم در محدوده وسیعی از شرایط آب و هوایی جهان رشد می کند و دارای بیشترین سطح پراکندگی در دنیا است. گندم دوروم حدود 10% از کل مساحت جهانی کشت گندم را به خود اختصاص داده است. در ایران هر سال حدود 300-200 هزار هکتار زیر کشت گندم دوروم قرار دارد که سالانه عملکردی معادل با 500 هزار تن دانه تولید می شود (Sadegh Zadeh Ahari, 2006). گندم دوروم، به عنوان تامین کننده مواد اولیه کارخانجات ماکارونی سازی ، پاستا ، اسپاگتی و ورمیشل یا نودل مورد استفاده قرار می گیرد (Abad et al, 2004 ). ولی متاسفانه در کشور ما برای تهیه سمولینا ، از آردهای معمولی گندم نان استفاده می شود (Mohammad Zadeh et al, 2007).
به نظر می رسد که بررسی پیرامون مدیریت مناسب مصرف نیتروژن در گندم، به نحوی که علاوه بر ظهور پتانسیل عملکرد، امکان بهبود خواص کیفی آن را فراهم می سازد، حایز اهمیت می باشد. زیرا که مقادیر مختلف کود نیتروژن و زمان مصرف آن، عامل اصلی در به دست آوردن عملکرد بالا و افزایش محتوی پروتئین و گسترش شاخص کیفیت می باشد (Lopez-Bellido et al, 1998; Grant et al, 2001 ).
از آنجایی که مصرف کود نیتروژن بر فعل و انفعالات بیوشیمیایی، فتوسنتز، افزایش طول دوره رویش و تجمع ماده خشک بیشتر در اندام های هوایی و اجزای عملکرد دانه موثر است، بنابراین تأثیر آن بر عملکرد دانه بدیهی می باشد (Pilbeam et al, 1977; Fois et al, 2009 ).
در آزمایش¬های مزرعه ای که به منظور مطالعه اثر مقدار و زمان مصرف کود نیتروژن بر خصوصیات کمی و کیفی دو رقم گندم، صورت گرفت (نیتروژن در سه سطح 80،40 و160 کیلوگرم نیتروژن خالص)، صفات تعداد سنبله بارور، تعداد دانه درسنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و درصد پروتئین دانه افزایش معنی داری یافت، همچنین مشاهده شد که مصرف ١٦٠ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و تقسیط آن به صورت دو الی سه مرحله ای، مناسب ترین نحوه مدیریت مصرف کود نیتروژن برای افزایش در عملکرد کمی و کیفی در گندم می باشد (Bohranie And Tahmasebi Sarvestani, 2005).
در تحقیقی که توسط زهو و همکاران (Zhou et al, 2007 ) در 5 سطح آبیاری و 5 سطح نیتروژن 210،140،70،45 و 235 کیلوگرم در هکتار روی گندم انجام دادند مشاهده کردند که فقط در مقادیر نیتروژن بالاتر از 160 کیلوگرم در هکتار، افزایش معنی دار و مثبتی در عملکرد دانه مشاهده شد.
در تحقیقی که توسط حسن زاده قورت تپه و همکاران (Hassanzadeh Ghort Tappeh et al, 2008) برای انتخاب برترین ارقام و لاین های گندم قابل کشت در استان آذربایجان غربی از نظر عملکرد و کارآیی زراعی جذب نیتروژن بالا در 2 تیمار کود نیتروژنه (صفر و 150 کیلوگرم در هکتار از منبع کودی اوره) انجام دادند، مشاهده شد که تیمار کودی نیتروژن به میزان 150 کیلوگرم در هکتار به طور معنی داری باعث افزایش تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، وزن دانه سنبله اصلی، عملکرد دانه و شاخص برداشت نسبت به تیمار بدون کود شد.
بیشترین تأثیر کودهای نیتروژن بر کیفیت دانه از طریق تأثیر بر غلظت پروتئین دانه می باشد (Kindred et al, 2008 ). دوپونت و همکاران (Dupont et al, 2006 ) نشان دادند که افزایش نیتروژن قابل دسترس منجر به تولید پروتئین های ذخیره ای بیشتر از قبیل گلیادین و گلوتنین و گلوبولین و درنتیجه افزایش پروتئین دانه می گردد. محتوی نیتروژن دانه و متعاقباً محتوی پروتئین در نتیجه میزان مصرف نیتروژن افزایش یافته و یک رابطه خطی در دامنه 0 الی 150 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار گزارش شده است (Rinaldi, 2006 ).
تراکم های گیاهی مطلوب روشی برای افزایش عملکرد در اکثر گیاهان می باشد. زیرا تعیین تراکم بذر کافی برای انتخاب سیستم کشت که باعث به دست آوردن شرایط بهینه بین مولفه های عملکرد می شود در طول دوره رشد لازم و ضروری می باشد (Hiltbrunner et al, 2007 ).
با تغییر تراکم، تغییراتی در عملکرد دانه پیش می آید. این تغییرات، از تغییر در تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه ناشی می شود (سید رحمانی، 1382). همچنین بر اساس پژوهش های انجام یافته توسط گوویل و پاندی and Pandey, 1995) (Govil با افزایش تراکم بوته، عملکرد دانه گندم تا حدی افزایش یافته سپس کاهش می یابد، یعنی عملکرد دانه در نقطه ای به حداکثر میزان خود رسیده و سپس به دلایلی از جمله وجود رقابت یا محدودیت منابع کاهش می یابد.
دونالدسون و همکاران (Donaldson et al, 2001 )گزارش کردند که با افزایش تراکم، تعداد سنبله در واحد سطح در گندم نان و گندم دوروم افزایش یافته و در پی آن تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه کاهش می یابد. با افزایش تراکم، تعداد سنبله در واحد سطح افزایش یافته و این امر می تواند کاهش عملکرد در واحد سطح را که از طریق کاهش تعداد دانه در سنبله در تراکم بالا روی می دهد، جبران سازد. در رابطه با جزء سوم عملکرد یعنی وزن هزار دانه، شدت و نوع تغییراتی که با افزایش تراکم به خود می گیرد، بسته به شرایط محیطی و شرایط کشت کاملاً متفاوت است، البته وزن هزار دانه دارای ویژگی های جالبی است و به ندرت تحت تأثیر تراکم قرار می گیرد. شاید این امر یک انعطالف پذیری داخلی یا فیزیولوژیکی باشد. ولی اغلب با افزایش تراکم، از مقدار آن تا حدی کاسته می شود (Joseph et al, 1985 ).
زرین آبادی و احسان زاده (Zarin Abadi And Ehsan Zadeh, 2003) در تحقیقی که روی سه ژنوتیپ گندم دوروم در پنج تراکم (425،350،275،200و500 بذر در متر مربع) انجام دادند به این نتیجه رسیدند که با افزایش تراکم کاشت بر شاخص سطح برگ، تعداد سنبله در واحد سطح، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت به طور معنی داری افزوده شد ولی از تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه به طور معنی داری کاسته شد و عملکرد دانه با تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه همبستگی مثبت و معنی داری را نشان داد.
در تحقیق هیلتبرونر و همکاران (Hiltbrunner et al, 2007 ) که به منظور تعیین تراکم کاشت مطلوب گندم با تراکم های 400،300و600 بذر در مترمربع انجام شد اعلام گردید که با افزایش تراکم بذر، جوانه زنی، درصد پروتئین و شاخص برداشت به طور معنی داری افزایش یافت، همچنین با افزایش تراکم، تعداد دانه ها و وزن دانه ها و پروتئین دانه های هر خوشه کاهش معنی داری یافت. در این آزمایش قوی ترین پارامتری که با افزایش تراکم بذر همبستگی داشت تراکم خوشه در واحد سطح بود. همچنین در این مطالعه معلوم شد که با افزایش تراکم از 300 به 600 بذر در متر مربع عملکرد افزایش یافت.
هدف آزمایش بررسی عملکرد، اجزای عملکرد و پروتئین دانه در تراکم های مختلف و سطوح متفاوت کود نیتروژن گندم دوروم رقم آریا بود.
مواد و روشها
بررسی در مزرعه ای واقع در7 کیلومتری جنوب غربی خوی و در مسیر جاده فعلی خوی-قطور انجام گرفت. ارتفاع منطقه از سطح دریا 1103 متر و دارای طول شرقی 52َ- 44ْ و عرض شمالی 29َ- 38ْ است. خاک محل اجرای آزمایش، لومی و دارای قابلیت نفوذ متوسط، با بافت سطحی سبک و نیمه عمیق بوده و از نظر تهویه و زهکشی شرایط مطلوبی را داشت.
تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل
دانلود با لینک مستقیم
