لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
آشنایی با آداب و رسوم مردم خراسان جنوبی در عید نوروز
مردم خراسان جنوبی به مانند دیگر هموطنان ایرانی خود را برای استقبال از عید باستانی ایرانیان آماده کردند.
هر چه به روز های پایانی سال 85 نزدیک تر شدیم، حضور مردم در بازارها، خیابان ها و کوچه های شهرهای استان بیشتر شد و در روستا ها نیز مردم با اجرای برنامه های خاص، خود را برای سال تحویل آماده کردند. آیین های مردم خراسان جنوبی به خصوص شهر بیرجند به چند قسمت تشکیل می شود:
خرید لباس عید
از یکی دو ماه به نوروز مانده خراسان جنوبی ها به بازار می روند و لباس عیدشان را می خرند، پارچه هایی معمولاً خریداری می شود که دارای رنگ روشن و سرخ یا زرد باشد و معتقد بودند اگر لباس را خودشان بدوزند پارچه آن را روزهای دوشنبه یا جمعه قیچی کنند و نیز معتقد هستند که روز پنج شنبه ساعت سنگین است و لباس مدتی روی دست می ماند تا دوخته شود.
روز سه شنبه اگر بریده شود نصیب دزد یا مرده شور خواهد شد و روز چهار شنبه می سوزد وسایل خانه نیز باید عوض شود و یا تمیز گردد. پختن نان شیرین از جمله کارهایی است که حتماً باید قبل از عید و برای عید انجام بگیرد.
سبز کردن گندم، عدس، تره تیزک، ده پانزده روز به عید مانده در خانه های مردم صورت می گیرد. برای این کار از ظرفی استفاده می کنند که از جنس مس یا روی باشد و بعد مقداری دانه ابتدا به سلامتی امام زمان عج می ریزند و به ترتیب بعد از آن نام اعضای خانواده را می آورند.
خانه تکانی یا رفت و روب
یکی دو هفته پیش از عید خانه تکاتی یا رفت و روب انجام می گیرد و مجدداً اثاثیه را جابه جا می کنند و گرد گیری می کنند و دوباره آن ها را می چینند. در مراحل بعد تخم مرغ رنگ کردن است که آن ها را آب پز می کنند و رنگ های شاد بر روی آن ها می زنند.
سفره و ساعت تحویل سال
برای تحویل سال همه در یکی از اطاق های خانه شان سفره می اندازند . پیش از هر چیز آیینه و قرآن در آن می گذارند و بعد هفت سین را می گذارند.هفت سین شامل سماق، سیر، سنجد، سمنو، سکه، سرکه و سبزی است.
ماست، عسل، خرما، کره، پنیر، کاهو، تخم مرغ رنگی و ... اقلام دیگری هستند که در سفره های تحویل سال دیده می شوند. موقع تحویل سال همه اهل خانه باید با لباس نو بر سر سفره باشند اسپند نیز دود می شود و هر کدام از این ها فلسفه ای دارد.
شمع برای روشنایی خانه و زندگی، قرآن نشان توجهی است که باید در آغاز سال به خداوند داشته، به علاوه در سال نو، صاحب قرآن یار و مددکار اهل خانه خواهد بود.
پول، نشان از خیر و برکت و رفاه، اسپند برای دوری از چشم زخم حسود، برنج، نشانی از خیر و برکت و فراوانی، آب نشان صافی و پاکی و روشنایی و گشایش کار است.
ماهی قرمز، شگون دارد. آیینه، برای رفع کدورت و نشانی ازصفا و پاکی و یک رنگی. طلا، نشانی از امید به وضع مالی خوب در سال نو است.
بعد از تحویل سال نباید شمع ها را با فوت خاموش کرد بلکه بایدگذاشت تا آخر بسوزند و یا با نقل خاموششان کرد.
یکی دیگر از اعتقادات مردم خراسان جنوبی این است که هنگام تحویل سال در مزار امام زاده ها باشند که درآنجا شمع روشن می کنند و در دست می گیرند.
دید و بازدید
از بامداد نوروز دید و بازدیدها آغاز می شود در همه خانواده ها رسم است که به دیدار کسی که از نظر سن و شخصیت بر دیگران مزیت دارد بروند و دست او را ببوسند و تبریک بگویند و او نیز عیدی که شامل سکه یا پول است به آنها بدهد. بعضی نیز صبح عید نوروز یک بشقاب گندم برشته که شامل: کنجد، گندم، شاهدانه، نخودچی و کشمش است به اضافه یک بشقاب نان شیرین به اضافه تخم مرغ رنگی یا سکه به کوچک ترها می دهند.
سیزده بدر
روز دوازده فروردین همه وسایل تهیه می شود و هر چه از شیرینی ها و آجیل ها باقی مانده برای صبح سیزده آماده می شود که البته همراه آن سرکه و کاهو نیز هست. صبح سیزده فروردین همه دسته دسته عازم کوه و باغ های اطراف منطقه خود می شوند و معتقدند در روز سیزده فروردین نباید در خانه ماند زیرا این روز نحس و بدیمن می باشد.
روز سیزده پیش از طلوع آفتاب و تا پاسی از شب ادامه دارد در عصر این روز ویژه سبزی گره زدن دخترهاست که در واقع برای گشایش بخت خود این کار را می کنند و ترانه هایی می خوانند چنانچه سیزده به ماه رمضان بیفتد. مراسم را بعد از تمام شدن ماه رمضان در اولین جمعه یا اولین عید انجام می دهند.
تاریخ نوروز و تحولات کمی و کیفی آن :تاریخ آغاز مراسم باشکوه عید نوروز به جمشید شاه بازمی گردد. او که در زمان سلطنت در آبادانی ایران و آسایش خاطر مردم از هجوم بیگانگان، نقش بسیاری داشت. روزی سفر یا در واقع معراجی با تخت زرینش به آسمان به سوی خورشید داشت، پس از بازگشت دین را تجدید و آن روز را نوروز نامید.این جشن که از آن در گات های زرتشت نامی برده نشده و تنها در یکی از یشت ها بنام فروردین یشت ، ذکر و ستایش این گاه نگاشته شده پس از جمشید شاه سال به سال بر اهمیت و
تحقیق درباره آشنایی با آداب و رسوم مردم خراسان جنوبی در عید نوروز
.
