پاورپوینت نکات جالب قرآن
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 48
بخشی از متن
تکرار آیات در قرآن
آیاتی که دقیقا مثل هم آمده اند.
آیاتی که اول آنها شبیه به هم است.
آیاتی که آخر آنها مثل هم است.
þاثبات این نکته که قرآن گفته های یک انسان نیست.
þروشن شدن ضرورت آموختن زبان عربی و خواندن قرآن به این زبان.
۞ بگو اگر انس و جن جمع شوند، برای اینکه مانند قرآن آیه ای بیاورند، هرگز نمی توانند! هر چند یکدیگر را یاری کنند. ۞
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
نماز از دیدگاه قرآن
نماز در تمام ادیان الهی به عنوان برترین آیین عبادی و رکن معنویت و ارتباط با خداوند مطرح بوده است . درخواست حضرت ابراهیم (ع) چنین بوده است که: «رب اجعلنی مقیم الصلوة و من ذریتی . . . ; (1) پروردگارا، من و ذریه ام را برپا دارنده نماز قرار ده » . به حضرت موسی (ع) در کوه طور خطاب شد: «اننی انا الله لا اله الا انا فاعبدنی و اقم الصلوة لذکری; همانا من الله هستم، معبودی جز من نیست مرا پرستش کن و نماز را برای یاد من برپا دار» .
حضرت عیسی (ع) می گوید: «. . . و اوصانی بالصلوة والزکاة ما دمت حیا; . . . و مرا توصیه به نماز و زکات مادام که زنده ام کرده است » .
و در چند جای قرآن سخن از میثاق بنی اسرائیل است که بخشی از مواد آن اقامه نماز است . در آیین مقدس اسلام نیز «نماز» جایگاه ویژه ای دارد و در قرآن کریم بر آن تاکید فراوان شده است . در این کتاب الهی وظایفی برای مسلمانان، در مقابل نماز مقرر شده است . این وظایف عبارتند از:
1 - برپایی نماز . در آیات زیادی برپایی نماز در کنار «ایتاء زکوة » ; پرداختن زکات آمده است .
تکیه بر این دو رکن، در حقیقت برای بیان این واقعیت است که مسلمان شایسته، هم در پیوند با خداوند باید ارتباط عاشقانه و صمیمی داشته باشد و هم در رابطه با مردم بی تفاوت نبوده و وظایف واجب و مستحب مالی خود را انجام داده، به فکر محرومان جامعه باشد . عالی ترین شکل ارتباط عاشقانه با خداوند نماز است و بهترین شیوه ارتباط با مردم حل مشکلات مادی آنهاست که با ادای وظایف مالی، از سوی مسلمانان این مهم برآورده می شود . (5) در قرآن کریم «اقامه نماز» و «ایتاء زکوة » به عنوان محک ایمان، تقوی، اخلاص و . . . شمرده شده (6) و این دو در حقیقت اولین گام وفاداری به دین معرفی شده اند . قرآن کریم درباره برخورد با مشرکین می فرماید: «فان تابوا و اقاموا الصلاة و آتوا الزکوة فخلوا سبیلهم; (7) هرگاه توبه کنند و نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند، آنها را رها ساخته و مزاحمشان نشوید . . . .»
در آیه دیگری آمده است «فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزکوة فاخوانکم فی الدین; (8) پس اگر توبه کردند و نماز را برپا داشته و زکات را بپردازند پس برادران دینی شما هستند . . .» .
معنای اقامه نماز چیست؟
به نظر می رسد با توجه به ریشه لغوی اقامه، که از قیام - در مقابل قعود است - اقامه نماز را به معنای برپایی آن بگیریم در مقابل آن زمین ماندن و زمین گیر شدن و بی اعتنایی به آن است و این معنا دارای مصادیقی است:
الف - گزاردن درست نماز با حدود و شرایط آن;
ب - به جای آوردن نماز به نحو کامل و احسن;
ج - تداوم در برپایی نماز;
د - تلاش برای مطرح کردن و گسترش نماز در جامعه .
راغب در مفردات گوید: «و لم یامر تعالی بالصلوة حیثما امر و لا مدح به حینما مدح الا بلفظ الاقامة تنبیها ان المقصود منها توفیة شرائطها لا الاتیان بهیئاتها . . . ; در تمام مواردی که خداوند به نماز امر یا مدح به آن کرده است واژه اقامه نماز آمده است تا به این معنا توجه داده شود که مقصود از نماز، گزاردن نماز واجد شرایط است نه تنها به جای آوردن هیات نماز (بدون روح)» .
در قرآن کریم، اقامه نماز با ویژگی های ذیل مطلوب است:
الف - برپا داشتن نماز، با نشاط و شادابی
در دو آیه از قرآن، نماز خواندن با کسالت از ویژگی های منافقان شمرده شده است: «و اذا قاموا الی الصلوة قاموا کسالی . . . ; (10) و هنگامی که به نماز می ایستند از روی کسالت می ایستند . . .» . «. . . و لا یاتون الصلوة الا و هم کسالی . . . ; (11) و نماز به جا نمی آورند جز با کسالت .» و ویژگی چنین نمازی جز نماز بی کیفیت که به همه چیز جز نماز شبیه است، نیست . در روایتی از حضرت امام سجاد (ع) می خوانیم: «ان المنافق ینهی و لاینتهی و یامر بما لایاتی و اذا قام الی الصلوة اعترض; همانا منافق (از کار زشت) نهی می کند، ولی خود از آن کار دست نمی کشد و فرمان می دهد (به خوبی) ولی خود انجام نمی دهد و چون به نماز بایستد اعتراض می کند» . راوی می گوید: پرسیدم: «ما الاعتراض; اعتراض چیست » ؟حضرت فرمود: «الالتفات و اذا رکع ربض; رو به راست و چپ گردانیدن و چون رکوع کند خود را مانند گوسفند به زمین اندازد (یعنی بعد از رکوع نایستد و به همان حال به سجده رود .»
امیر المؤمنین على علیه السلام در نهج البلاغه در موارد عدیدهاى از نماز، این فرمان بزرگ الهى و محبوب مورد علاقهاش که براى هیچ عملى بمانند آن ارج نمىنهاد، سخن به میان آورده و اهمیت آن را یادآور شده است.
1- از جمله در آغاز خطبه 199 که موضوعات مهم اسلامى را به اصحابش وصیت مىنماید و نسبت به انجام دادن آنها سفارش مىکند، مىفرماید: نماز را چنانکه باید برپا دارید و در حفظ و اداى آن کوشا باشید، و هر چه بیشتر به جا آورید و به وسیله آن به خداوند تقرب جوئید، زیرا که خداوند در قرآن مىفرماید: نماز فریضهاى است که در وقت معین بر اهل ایمان واجب شده است. آیا پاسخ دوزخیان را نشنیدهاید که وقتى طبق گفته خداوند در قرآن از آنها مىپرسند: «چه چیز شما را به دوزخ افکند» مىگویند: ما از نمازگزاران نبودیم.نماز، گناهان را مانند ریزش برگ درختان مىریزد، و همچون رهایى چهارپایان از بند، انسان را رها مىسازد.
رسول خدا- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- نماز را به چشمه آب گرمى تشبیه فرمود که بر در خانه مردى باشد و شبانه روز، پنج نوبت از آن شستشو کند، که در این صورت دیگر چرکى در بدن وى باقى نخواهد ماند.مقام و اهمیت نماز را مردانى از مؤمنین مىدانند که زینت کالاى دنیا و فرزندى که نور چشم انسان است، و ثروت و دارائى، آنها را به خود مشغول نمىدارد چنانکه خداوند در قرآن مجید فرموده است:
مردانى هستند که تجارت و داد و ستد دنیا آنها را از یاد خدا و اقامه نماز و پرداخت زکات باز نمىدارد.با این که خدا، بهشت را به پیغمبر مژده داده بود از بس نماز مىگزارد، خود را به رنج انداخته بود، و در این کار نظر به این آیه شریفه داشت: خانوادهات را فرمان ده نماز بگزارند، و خویشتن نیز بر انجام آن شکیبا باش.از این رو پیغمبر هم خانواده خود را به انجام این فریضه بزرگ الهى وادار مىکرد و خود نیز با بردبارى به اداى آن مىپرداخت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 25 صفحه
قسمتی از متن .docx :
آرایههای ادبی قرآن و جایگاه آنها در ترجمه
پیش از آن که المعتزّ باللّه عباسی (متوفی 296) کتاب البدیع را بنویسد و برای نخستینبار محسّنات بدیعی و آرایههای ادبی را به عنوان یک علم مطرح کند، در میان عربها توجه خاصی به زیباییهای کلام میشد و اگر چه این زیباییها تعریف نشده بود، اما به هر حال در نظم و نثر به کار میرفت. یک نمونه آن قرآن کریم است که از این نظر شاهکاری بزرگ به شمار میرود و به طوری که خواهیم دید انواع صنعتهای بدیعی به گونهای چشمگیر در آن به کار رفته است.المعتزّ با نوشتن کتاب خود، برای نخستین بار این علم را پایه گذاری کرد و اصطلاحات خاص آن را پدید آورد. البته پیش از او نیز محسنات بدیعی به کار میرفته و اصطلاح «بدیع» در میان اهل شعر و بلاغت رواج داشته است؛ مثلاً جاحظ (متوفی 255) را میبینیم که از بدیع در شعر شاعران یاد میکند، آن هم به گونهای که گویا پیش از او اهل ادب این اصطلاح را میشناختهاند.1 خود المعتزّ تعریف «مطابقه» را که یک صنعت بدیعی است از خلیل بن احمد و تعریف «مذهب کلامی» را که آن نیز یکی از صنایع است از جاحظ نقل میکند.2 کاری که المعتزّ کرد این بود که با نوشتن کتاب البدیع به این مطالب متفرقه نظم خاصی داد و آن را به عنوان یک علم، فصلبندی کرد. او خود در آغاز کتاب اذعان کرده است که دانشمندان جدید آنچه را او در کتاب خود آورده، بدیع نامیدهاند.3 المعتزّ در این کتاب از هفده نوع صنعت بدیعی نام برده است.پس از المعتزّ، این علم نیز مانند همه علوم دیگر سیر تکاملی خود را ادامه داد. قدامة بن جعفر با نوشتن کتاب نقد الشعر سیزده نوع و ابو هلال عسکری در کتاب الصناعتین هفت نوع دیگر بر آن افزودند. همچنین افرادی مانند ابن رشیق قیروانی در کتاب العمدة و ابن سنان خفاجی در کتاب سرّ الفصاحة و عبدالقاهر جرجانی در اسرار البلاغة و دلائل الاعجاز و ابن ابی الاصبع در بدیع القرآن و سکاکی در مفتاح العلوم و یحیی بن حمزه علوی در الطراز کار را دنبال کردند و در نتیجه صنایع بدیعی به حدود صد نوع رسید.4ذکر این نکته در این جا ضروری است که در زمان متقدّمان کلمه «بدیع» به تمام انواع علومِ مربوط به فصاحت و بلاغت اطلاق میشد و گاهی هم از آن به «بیان» یاد میشد، و میان علومی که ما امروز آنها را به معانی و بیان و بدیع می‌شناسیم، تداخل وجود داشت. مثلاً عبدالقاهر جرجانی در دو کتاب اسرار البلاغة و دلائل الاعجاز گاهی از علوم بلاغت به عنوان بدیع و گاهی به عنوان بیان یاد میکند. درباره جرجانی گفتهاند که او بنیانگذار علوم بلاغت بوده و همانگونه که المعتزّ در محسنات بدیعی مؤسس بود، جرجانی نیز در موضوعاتی مانند استعاره و تمثیل و مجاز نوآوری داشته است. خود وی در جایی تصریح میکند که اساس بلاغت را او وضع کرده است.5 ضمنا فخررازی این دو کتاب جرجانی را تلخیص و تنقیح کرده و آن را نهایة الاعجاز فی درایة الایجاز نامیده است.6تقسیم بندی علوم بلاغت به علم معانی و بیان و بدیع از ابتکارهای سکاکی (متوفی 626) است که با نوشتن کتاب مفتاح العلوم دست به این کار زد. این تقسیمبندی مورد پذیرش محققان پس از وی نیز قرار گرفت و هم اکنون به همان سبک جریان دارد. ابن خلدون، سکاکی را واضع علوم بلاغت میداند،7 در صورتی که چنین نیست، بلکه همان گونه که گفتیم المعتزّ و جرجانی واضعان آن هستند و سکاکی تنها این سه علم را از هم تفکیک کرده است. این موضوع در زمان یحیی بن حمزه یمنی (متوفی 799) هم معروف بوده است. او در مقدمه کتاب خود میگوید:«نخستین کسی که علم بیان را پایه گذاری کرد عبدالقاهر جرجانی بود که دو کتاب اسرار البلاغة و دلائل الاعجاز را نوشت».آن گاه تأسف میخورد که هیچ کدام از این دو کتاب را ندیده است.8پس از سکاکی روش او دنبال شد و خطیب قزوینی کتاب او را تلخیص کرد و سعدالدین تفتازانی تلخیص خطیب را دوبار با نامهای المطوّل و المختصر فی شرح تلخیص المفتاح شرح کرد. امروزه کتاب متداول میان طلاب این علم، همین دو کتاب تفتازانی است.سخنوران فارسی زبان نیز به پیروی از اساتید علوم بلاغت عربی در این زمینه کار کردند و کتابهای پر ارجی مانند ترجمان البلاغة، تألیف محمد بن عمر رادویانی، از سخنوران قرن پنجم،9 و حدائق السحر فی دقایق الشعر، تألیف رشید الدین وطواط (متوفی 573) و کتاب المعجم فی معاییر اشعار العجم تألیف شمس‌الدین محمد بن قیس رازی از مؤلفان قرن ششم، به رشته تحریر درآمد. این کتابها نمونههایی از کتب مربوط به علوم بلاغت در زبان فارسی هستند. در این کتابها هر چند که اصطلاحات از عربی وام گرفته شده ولی مثالهایی که به کار رفته غالبا از شعر فارسی است و کم و بیش از قرآن و اشعار عربی نیز مثال آورده شده است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
نسخه شناسى یک جلد قرآن کریم خطى مذهب (دوره صفویه)
جمال‌الملک علاالدین تبریزى یا ملّاعلابیک که نام کامل او را آنگونه که خود رقم زده است علاالدین محمدبن شمس‌الدین محمدالحافظ التبریزى می‌شناسیم از ادبا و کاتبان به نام قرآن کریم در نیمه دوم قرن‌دهم هجرى است که اطلاعات مشروحى از زندگانیش به دست نیامده، لیکن آن‌قدر معلوم است که از خوشنویسان و کاتبان مصحف شریف در اوایل دوره صفوى بوده و از زمان شاه‌طهماسب(984-930هجری) تا سلطنت شاه‌عباس‌اول (1038-996هجری) می‌زیسته است، مولدش تبریز است و به دنبال سقوط دارالسطنه تبریز به دست عثمانیان و انتقال دربار صفوى به قزوین، او نیز در پایتخت‌جدید رحل اقامت افکنده و قطعاً تا سال 1003(1) هجرى می‌زیسته. او علاوه بر سفر به هند به استناد رقم یکى از قطعات آثارش به سال 981 هجرى سفرى به عتبات عالیات داشته و از کربلاى معلّی‌َ نیز دیدارکرده است. او در این قطعه می‌نویسد: <کتبه فى مشهد الامام الهمام الحسین بن على علیه‌السلام علاالدین التبریزى فى سنه 981»
- ملّاعلابیک خطوط اصول یا اقلام(2) سته را از محضر اساتید عصر خویش از جمله شمس‌الدین محمدتبریزى کاتب ویژه و فرمان‌نویس شاه‌طهماسب، ایضاً مولانا علی‌بیگ تعلیم گرفته است و عاقبت‌الامرخود در کتابت اقلام مختلف به مرتبه‌اى نایل آمده که شاگردانى همچون علیرضا عباسی، عبدالباقى تبریزى و حسن‌بیگ زرین‌قلم تربیت نموده که از مشاهیر دوره صفوى محسوب می‌شوند(3) و بعضى دیگرنظیر احمدنیریزى و علی‌عسکر ارسنجانى خطوط او را سرمشق کار خویش قرار داده و از آثارش مشق نموده تعلیم یافته‌اند
- از علاالدین تبریزى قطعات، مرقعات و مصاحف متعددى به جاى مانده که اینک جز ذخایر اموال فرهنگى در مراکز و موزه‌هاى معتبر است و فهرست بعضى از آنان را می‌توان در مصادر موجود ملاحظه نمودو قطعاً آثار دیگرى نیز از او وجود دارد که به دلایل خاص تاکنون ذکرى از آنان به میان نیامده، از جمله قرآنى که نگارنده کوشیده است در مقاله حاضر حتی‌الامکان مختصات آن را ارایه نماید
- قرآن کریم خطى مذهب به قطع وزیرى ابعاد 17 * 28 سانتی‌متر به خط نسخ و عناوین به قلم رقاع با رقم علاالدین تبریزى به تاریخ 964 هجری. جلد بارویه لاکى ـ روغنى و اندرون تیماج ساده. آغاز نسخه‌شریف مشتمل بر فاتحْالکتاب در دو صفحه، سراسر متن و حواشى مذهب، مرصع و مزدوج، حاشیه جدول‌کشى مضاعف الوان همراه با نقوش اسلیمی، بته‌جقه و اژدرى و حاشیه خارجى با تکرار نیم‌ترنج‌های‌قرینه و منتهى به نقوش تشعیرى بوده به کمند زرّین ختم می‌گردد
- متن شریف در دو صفحه افتتاح با مسطر 4.3 * 4.5 سانتی‌متر، هر صفحه در چهار سطر و در پیشانى و ذیل با نقش یک ترنج مذهب مشتمل بر عنوان، محل نزول و عدد آیات بدین ترتیب است:
سوره فاتحه . الکتاب مدنیه و قیل . مکیه و هى . سبع آیات . به خط رقاع محرر بر بوم زرین
صفحه سوم، آغاز سوره مباکه بقره با سرلوح مذهب و مرصع و نقوش اسلیمی، ترنج و دو سرترنج و عنوان، عدد آیات و محل نزول سوره بر بوم زرّین بر مسطر 8 * 12 سانتی‌متر در دوازده سطر همراه باابری‌سازى و طلااندازى و دندان‌موشى در فواصل سطور و حواشى با جدول‌کشى مضاعف الوان زینت یافته است
- صفحه چهارم ادامه سوره مبارکه بقره همراه با ابری، طلااندازى و دندان‌موشى در شانزده سطر در مسطر عمومى مصحف به ابعاد 8 * 16 سانتی‌متر با جدول‌کشى مضاعف الوان و حواشى خارجى تشعیری‌با نقوش اسلیمى و ختایى زرّین
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 50
آیه هایی که شامل توبه می شوندعبارتند از :
1
یاایها الذین امنوا توبواالی الله توبه نصوحاً...
آیه 8 سوره تحریم تفسیرروان جاوید
2
الا الذین تابوا اوا صلحوا واعتصموبا لله...
آیه 146 سوره نساء تفسیرروان جاوید
3
انما التوبه علی الذین یعلمون ااسوء ...
آیه 17سوره نساء تفسیر روان جاوید
4
ولیست التوبه للذین یعلمون السیئات حتی اذا....
آیه 18سوره نساء تفسیر روان جاوید
5
یا ایها الذین آ منوا توبوا الی الله توبه نصوحاً ...
آیه 8 سوره تحریم تفسیر نمونه
6
الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبه من عباده ...
آیه 104 سوره توبه تفسیر نمونه
7
و اخرون اعترفوا بذنوبهم خلطو عملاً صالحاً...
آیه 102 سوره توبه تفسیر نمونه
8
لقد تاب الله علی النبی والمهاجرین والانصار الذین اتبعوا فی ...
آیه 117 سوره توبه تفیسر نمونه
9
وعلی الثلثه الذین خلفواحتی اذا ضاقت علیهم الارض...
آیه 118 سوره توبه تفسیر نمونه
10
واخرون اعترفوا بذنولهم خلطوا عملاً صالحاً ...
آیه 102 سوره توبه تفسیر المیزان
11
الم یعلموان لله هو یقبل التوبه عن عباده...
آیه 104 سوره توبه تفسیر المیزان
12
فمن تاب من بعد ظلمه واصلح فان الله بتوبه علیه ...
آیه39سوره مائده تفسیرروان جاوید
13
افلا یتوبون الی الله ویستفرونه ولله غفور رحیم...
آیه74 سوره مائده تفسیرروان جاوید
14
ومن تاب وعمل صالحاً فانه یتوب الی الله متابا...
آ یه 71 سوره فرقان تفسیرالمیزان
15
ومن تاب وعمل صالحاً فانه یتوب الی الله متابا...
آ یه37 سوره فرقان تفسیر نمونه
16
فتلقی آدم من ربه کلماتٍ فتاب علیه...
آیه 37 سوره بقره تفسیرروان جاوید
17
الا الذین تابوا واصلحوا وبینوافاولئک اتوب علیه...
آ یه106سوره بقره تفسیرروان جاوید
18
الا الذین تابوا من بعدذلک واصلحوا فان الله غفور رحیم...
آیه89 سوره آل عمران تفسیرروان جاوید
19
ان الذین کفروا بعدایمانهم ثم ازداد وکفراًلن تقبل توبتهم واولئک هم الظالون...
آیه90 سوره آ ل عمران تفسیر روان
جاوید
سخنی از محقق :
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله الذی انزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نزیراَ والصلاه علی من جعله شاهداً ومبشراً و نذیراًو داعیاً الی الله باذنه وسراجاً منیراً وعلی آله الذین أذهب عنهم الرجس اهل البیت وطهر هم تطهیراً.
یکی از ویژ گی های ما با تمام نواقص و امور قابل انتقاد این است که به اثر تلاشها ی مستمر داعیان مخلص و حرکتهای اصیل اسلامی تحویل بی سابقه ای در اذهان و افکار پدید امده که در نتیجه آن عموم مسلمین بالاخص قشرجوان و تحصیل کرده به مطالعه وتحقیق ایات قرآنی و مسائل اسلامی علاقه مند شده اند همین طلب وتلاش سبب شد که گاهی جوانان عزیز هر سخنی را که گوینده آن تظاهر به تحقیق کند گوش فرا دهندو هر کتابی را که درباره مسائل اسلامی نگاشته شده بخوانند بدین طریق اذهان پاک و کنجکاوشان هدف نشانه روی های نویسندگان غیر محقق و غیر متعهد قرار گرفته است از این رو ست که می بینیم عده ای با آنکه درراه پیشبرد ارمانها ی حیات بخش اسلامی از هیچ قربانی و