مدیریت بیماران پرخاشگر
37اسلاید
نحوه برخورد و درمان بیمار پرخاشگر:
پرخاشگری: هر نوع رفتار که منجر به آسیب به خود یا دیگری گردد پرخاشگری نامیده می شود.
نخستین کار در ارزیابی رفتار خشن، تعین علت آن است. علت، مسیر درمان را تعیین می کند.
بزرگترین اشتباه در مراکز درمانی، نادیده گذاشتن یک بیماری عضوی به عنوان علت اختلال روانی است.
30-5 درصد مراجعین مرکز فوریت روانپزشکی دچار اختلال جسمی هستند که موجب همه یا بخشی از علایم روانی آنها است. ضربه مغزی، سوء مصرف دارو (ار جمله الکل)، سکته مغزی- اختلالات متابولیک و داروها ممکن است موجب رفتار ناهنجار گردد و اخذ سابقه دقیق در این زمینه ها ضرورت دارد.
روراستی، صداقت ، آرامش و فاقد حالت تهدید امیز بودن پزشک و کادر درمانی در برخورد با بیمار بسیار اهمیت دارد. انتظار نمی رود که ارزیابی اورژانس کامل باشد، اما باید به برخی پرسشهای هم پاسخ دهد.
راهبردهای کلی در ارزیابی بیماران:
A- قبل از ملاقات با بیمار پرخاشگر، حتی الامکان به خوبی انها را بشناسید (اخذ اطلاعات از همراهان)
B- کار مهار فیزیکی را به کسانی واگذار کنید که در این مورد آموزش دیده اند
C- نسبت به خطرات خشونت قریب الوقوع آگاه و آماده باشید.
D- به ایمنی محیط فیزیکی (مثلاً دستری به در، اشیاء داخل اطاق)توجه کنید.
E-ضمن ارزیابی در صورت لزوم از افراد دیگر بخواهید که حضور داشته باشند.
F- از خودآزاری و خودکشی و آسیب زدن به خود توسط بیمار جلوگیری کنید.
G- از اعمال خشونت نسبت به دیگران توسط بیمار جلوگیری کنید.
ضمن ارزیابی، خطر خشونت را از جانب بیمار ارزیابی کنید اگر خطر خشونت قابل مداخله باشد باید:
1- به بیمار اطلاع دهیم که خشونت مورد قبول نیست
2- به گونه ای بدون تهدید به بیمار نزدیک شویم
3- به یبمار اطلاع دهیم که در صورت لزوم از دارو با مهار فیزیکی یا اتاق انفرادی استفاده خواهد شد
4- تیم مهار فیزیکی را آماده داشته باشید.
5- ضمن مهار شدن بیمار به دقت مراقب
وی باشید و علایم حیاتی وی را
مکرراً چک نمایید
پاورپوینت رشته روان پزشکی درباره مدیریت بیماران پرخاشگر
