دانلود تحقیق نیت از نگاه قرآن

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق نیت از نگاه قرآن دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:48

فهرست مطالب:

نیتّ به کار ارزش مى‏دهد
دو خاطره
خاطره
آثار و برکات نیّت پاک
امتیاز نیّت بر عمل
درجات نیّت
نقش نیّت در مسائل کیفرى
معرفت، مقدّمه قصد قربت
آثار نیّت فاسد
تکبیرةالاحرام
تکبیر در نمازهاى دیگر
در نماز چگونه تکبیر بگوییم؟
1-    معناى تکبیر
تکبیر در فرهنگ اسلامى
سوره حمد
درسهاى تربیتى سوره حمد
«بِسم‏اللّه الرّحمن الرّحیم»
بسم‏اللّه
«اَلْحَمدُ لِلَّهِ»
«رَبِّ العالَمینَ»
«اَلرَّحْمنِ الرَّحیمِ»
«اَلرَّحْمنِ الرَّحیمِ»
«اِیَّاک نَعْبُدُ وَ اِیَّاک نَسْتَعینُ»
«اِیَّاک نَعْبُدُ وَ اِیَّاک نَسْتَعینُ»
«اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم»
صراط مستقیم کدام است؟

نیتّ به کار ارزش مى‏دهد

فرض کنید شخصى از روى ظلم و تجاوز یک نفر را کشت و بعداً معلوم شد که مقتول نیز یک انسانِ جنایتکار بوده که باید اعدام مى‏شده است. در اینجا با اینکه کار قاتل مفیده بوده است، امّا مردم قاتل را ستایش نمى‏کنند، زیرا قصد او کشتن یک انسان بى‏گناه بود، نه کشتن یک مفسد فى‏الارض.

پس مفیدبودن یک عمل کافى نیست تا آن عمل صالح باشد بلکه لازم است با انگیزه‏اى پاک نیز همراه باشد.

قرآن، در همه جا روى قصد قربت تکیه مى‏کند، چه در خمس و زکوة و انفاق‏هاى مالى و چه در جنگ و جهاد با دشمنان. اینکه قرآن روىِ کلمات «فى‏ سَبیلِ اللَّهِ» (109) ، «لِوَجْهِ اللّهِ» (110) ، «اِبْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ» (111) تکیه مى‏کند، نشان دهنده اهمیت قصد قربت است.

کسانى که با ساختن مدرسه و بیمارستان و راه و خوابگاه براى مردم کارهاى مفید انجام مى‏دهند، اگر قصد الهى نداشته باشند به خودشان ظلم کرده‏اند زیرا خود از آن عمل هیچ بهره‏اى ندارند گرچه دیگران از آن بهره‏هاى فراوان مى‏برند.

اینکه قرآن همواره عمل صالح را در کنار ایمان مى‏آورد و مى‏فرماید: «الَّذینَ آمَنوُا وَ عَمِلوُا الصَّالِحاتِ» و یا مى‏فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ اَو اُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِن» (112) ، بخاطر آنست که حُسن فعلى به تنهایى کفایت نمى‏کند، بلکه حُسن فاعلى نیز لازم است.

دو خاطره

بلال حبشى که مؤذّن پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله بود در گفتنِ جمله «اَشهَد ان لااله الاّ اللّه» بجاىِ شین، سین مى‏گفت، زیرا زبانش گیر داشت. مردم این را عیب مى‏گرفتند، اما پیامبر فرمود: سینِ بلال در نزد خدا شین است. (113)

گرچه در ظاهر کارش ناقص است، اما چون قصد قربت وحُسن نیّت دارد پاداش دارد.
عبداللّه‏بن مکتوم، یکى از یاران مخلص پیامبر و شخصى نابینا بود. روزى این صحابى بزرگ وارد مجلسى شد که پیامبر و عده‏اى مشغول گفتگو بودند. او که افراد جلسه را نمى‏دید با صداى بلند مشغول صحبت شد. یکى از افراد جلسه به او عبوس کرد و ناراحت شد.

با آنکه براى شخص نابینا، عبوس‏کردن و لبخندزدن فرقى نمى‏کند زیرا او نمى‏بیند، امّا قرآن براى همین عبوس کردن یک سوره نازل کرد و در ده آیه پى‏درپى شخص عبوس‏کننده را کوبید.

«عَبَسَ وَ تَوَلّى‏ اَنْ جاءَهُ الْاَعْمى‏ وَ ما یُدْریک لَعَلَّه یَزَّکّى‏...» (114)  
پس ملاکِ عمل، مفید بودن یا مضر بودن نیست که عمل را با دیگران بسنجیم و بگوییم: اگر

عمل به دیگران فایده‏اى رساند، عمل صالح و اگر ضررى رساند عمل غیرصالح است. بلکه باید رابطه عمل را با خود شخص هم بسنجیم که او عمل را به چه هدفى انجام داد و آیا عمل فى نفسه حتى اگر به دیگران هم فایده‏اى نرساند و یا ضررى نزند، چگونه است؟
آرى در مکتب انبیا، اخلاق ارزش ذاتى دارد نه عَرَضى، مانند اخلاق بشرى که براى جذب مشترى و بالابردن تولید و جمع‏کردن مردم به دور خود است. در سوره عبس، انتقاد براى آن است که چرا تو براى نابینا عبوس کردى، گرچه نابینا ترا نمى‏بیند، زیرا عبوس کردن بر مؤمن به خودى خود عمل زشتى است.
به هرحال قصد قربت، یعنى همه کارها را با معیار الهى انجام بده و کارى به بازتاب‏هاى سیاسى و اجتماعى و خوشامدِ دیگران نداشته باش.

قصد قربت، یعنى کار را براى خدا انجام بده و از نیش و نوش‏ها نهراس. قرآن در وصفِ مؤمنان واقعى مى‏فرماید: «یُجاهِدوُنَ فى‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ لایَخافُونَ لَوْمَةَ لائمٍ» (115) در راه خدا جهاد مى‏کنند و از سرزش ملامت‏کنندگان هراسى ندارند.

قصد قربت، یعنى حق را بگو و از احدى جز او پروا نداشته باش. چنانکه قرآن مبلّغین الهى را چنین توصیف مى‏کند: «اَلَّذینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لا یَخْشَوْنَ اَحَداً اِلاَّ اللَّه» (116) آنانکه پیامهاى الهى را تبلیغ مى‏کنند و از او خشیت دارند و از کسى جز خدا نمى‏ترسند.